Dün yolda karşılaştık, bir an gözüm ısırdı.. Ayaklarım titredi ayakta durmakta zorlandım, bir an tanıdım. Düşmemek için zor tuttum kendimi. Eski bir sevdanın dinmemiş sonbahar rüzgarı. Bulanık hatıraların çırpınarak yüreğime akışı idi. Sonrası bir şubat günü idi unutamam.
Gider kendine gömülürsün.. Çaresiz kalmayan bilmez!
Bugün cumartesi, yağmur var çok sevdiğim rüzgarda. Belki okursun diye çok cumartesi geçti, çokta pazar. Demek ki geçmiş, hala geçmemiş. Hiçbir şeyimsin.
Vazgeçince bile vazgeçemeyen herkese selam olsun!
Sen gittiğinden beri Zaman aynı zaman Saat aynı saat… Çünkü aylardan ŞUBAT.
Gerçek hayatta kendini küllerinden yaratamayan bir anka kuşu kalbini bölüşürken suç üstü yakalandı. Cezası müebbet oldu!
Kör kuyuların dibinde yusuf, zindanlarda cem sultan, kerbela çöllerinde hüseyin, sehpada pir sultan.. Kaçıncı ölmem, kaçıncı dirilmem bu? Sen yanma diye…
Limanı, kıyısı olmayan fırtınalı bir denizim ben!
Ne tuhaf hayatlarımız var bizim.. Filmlerdeki aşkları istiyoruz hep. Gerçek hayattakiler hayal kırıklığı çünkü. Filmlerdeki aşıklar yok. Mutlu olmak için illaki birinin olmasınada gerek yok. Bulamazsın, bulamayacaksın! Aşkı, sevgiyi ve umudu, ama yinede aldırma! Birşeye dikkat et sadece; ayakların her zaman yere bassın. İnsanları sev, sevki hayallerin yere batsın… Her defasında..
Ama sen yinede inanmak istiyorsun..
Boşver gitsin. Kime mi diyorum lan ben bunları? Sana elbette sana…
Senin sevgisizliğine bir kalp verdim ben. Artık geri veremezsin!
– Cevap vermeyecek misin bana? Yoksa gerçeği söylemekten korkuyor musun? Öğrenmek istediğini mustafa söylemiştir sana..
– Ben senin söylemeni istiyorum. Herhalde bana ait olan birşeyi öğrenmek hakkımdır.
– Hayır sana ait bir mesele değil bu! Resminle benim aramdaki bir durum seni ilgilendirmez. Ben senin resmine aşığım..
– İyi ama aşık olduğun resim benim resmim. İşte bende burdayım söyleyeceklerini dinlemeye geldim.
– Resmin sen değilsin ki.. Resmin benim dünyama ait birşey. Ben seni değil resmini tanıyorum. Belki sen benim bütün güzel düşüncelerimi yıkarsın.
– Bu davranışların bir korkudan ileri geliyor.
– Evet bir korkudan ileri geliyor. Bu korku sevdiğim şeye ebediyen sahip olabilmek için çekilen bir korku.. Ben senin resmine değilde sana aşık olsaydım o zaman ne olacaktı? Belki bir kere bile bakmayacaktın yüzüme! Belkide alay edecektin sevgimle. Halbuki resmin bana dostça bakıyor, iyilikle bakıyor, ve ebediyen bakacak.
– Bende sana bakmak istiyorum.
– Hayır! Benimle resmini arasına girme istemiyorum seni. Ben senin yalnız resmine aşığım..
Film: Sevmek Zamanı
Yönetmen: Metin Erksan
Yazar: Metin Erksan
Oyuncular: Müsfik Kenter, Sema Ozcan
Zaman: 1965
Şarkı varsın saçlarda yakalanan bahardan bahsetsin… Ben saçlarda yalnızca sonbahar ve kış yakaladım. Nasıl yakalamıştım saçlarından baharı..
Habersiz geçen yıllarım var, bazen içli bir şarkı var ama çiçekleri taç yapamadım, çok yapmak isterdim ama olmadı… Ceylanların pınarlarını hiç görmedim. Ağaçlar ve renkli çiçekler belki… Ben o günleri anarsam kahroluyorum yani şarkının tam tersini yaşıyorum!
Bu şarkıyı bilenler bilir ama bilmeyenler için; Dalından koparılmış beyaz bir çiçekten bahsedilir, işte o çiçek bütün hikayenin ta kendisidir. Güzelliği ve sıcaklığı kalpte taşıyan bir adam! Ama kuşları çok iyi bilirim.
Hani Kuşlar Ağaçlar şarkısının Yazarı Nihat Aşar, 25 Aralık 2005 tarihinde İzmir’de 77 yaşında vefat etmiştir. Üstad yaşamış ki yazmış.
Allah rahmet eylesin.
