En incesinden yalnızlık yada yalnızlığın en incesi.. Damarlarıma gözü kapalı enjekte edilen kiralık rüyalarda tanıdım seni. Bir şarkı mırıldan bana uyanmadan kuşlar ve unut beni bütün kapılarını kapatıp. Niyet ettim, dua ettim, küfrettim, terkettim.
Ben körler ülkesinde yaşayan biriyim duyun benim mısralarımı. Hey tek gözlü krallar! Tek ayağı aksak bir at geçiyor içimin sağanak, gözü yaşlı tümsekli yollarından.
Kalpten dile, dileden dudaklara, dudaklarınızdan kalbinize doğru geriye sayıyoruz. Rafine edilmiş yalnızlıktan sızma şehrinizi terkediyorum. Diğerini ötekileştiren ötekileştirirken haz alan aşifte şehrin insanları, aklım kısa geliyor yetişemiyorum sizlere.
Unuttum deme!
İşte o zaman hatırlarsın.
Bu işler böyledir… Bazıları yağmuru hisseder ama bazıları ıslanır.
Sen körler ülkesinde böyle uyudukça sanmaki sabah olur.
